Münâcât Yâ Rab! Nasıl büyük bir sarayın kapısını çalan bir adam, açılmadığı vakit, o sarayın kapısını, diğer makbul bir zâtın sarayca menus sadâsıyla çalar, tâ ona açılsın. Öyle de, biçare ben dahi, Senin dergâh-ı rahmetini, mahbub abdin olan Üveysü'l-Karânî'nin nidâsıyla ve münâcâtıyla şöyle çalıyorum. O dergâhını ona açtığın gibi, rahmetinle bana da aç. Ekûlü kemâ kàle: اِلٰهِى اَنْتَ رَبِّى وَاَنَا الْعَبْدُ.... وَاَنْتَ الْخَالِقُ وَاَنَا الْمَخْلُوقُ وَاَنْتَ الرَّزَّاقُ وَاَنَا الْمَرْزُوقُ.... وَاَنْتَ الْمَالِكُ وَاَنَا الْمَمْلُوكُ وَاَنْتَ الْعَزِيزُ وَاَنَا الذَّلِيلُ.... وَاَنْتَ الْغَنِّىُ وَاَنَا الْفَقِيرُ وَاَنْتَ الْحَىُّ وَاَنَا الْمَيِّتُ.... وَاَنْتَ الْبَاقِى وَاَنَا الْفَانِى وَاَنْتَ الْكَرِيمُ وَاَنَا اللَّئِيمُ.... وَاَنْتَ الْمُحْسِنُ وَاَنَا الْمُسِيئُ وَاَنْتَ الْغَفُورُ وَاَنَا الْمُذْنِبُ.... وَاَنْتَ الْعَظِيمُ وَاَنَا الْحَقِيرُ وَاَنْتَ الْقَوِىُّ وَاَنَا الضَّعِيفُ.... وَاَنْتَ الْمُعْطِى وَاَنَا السَّۤائِلُ 1

• ←
• →