Fahr-i Âlem, Arştan bu yere indi, Şâh-ı Velâyet gelip Düldül'e bindi, Zülfikar'a bugün, artık nur dendi, Ey bu zamanda rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!   Yolumuz, bu Nurun bu nurlu yolu, Olduk hepimiz o Nurun bir kulu, Nur yolunda yürüyen hem ne mutlu Ey nümune-i rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!   Nursun, nur çıkan nurlu dağında, Bülbül öter bahçesinde bağında, Tozu olsak onun pâk ayağında Ey rahmet-i âlem cilvesi Risaletü'n-Nur!   Dertlere dermansın, mahbub-u cansın, Hem câmiü'l-esmâ ve'l-Kur'ân'sın, Hem de nur-u Haktan bize ihsansın, Ey bir rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!   Bu âlemde madde değil, bir özsün, Her zerreden bakan bütün bir gözsün, Kâinatı hayran eden bütün bir yüzsün, Ey misal-i rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!   Asl-ı evvelisin balın, şekerin, Deryasısın cümle ilmin, hünerin, Gelmedi cihana böyle eser benzerin Ey mir'ât-ı rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!   Sen, aylardan, güneşlerden üstünsün, Nihayetsiz, sonu gelmez bütünsün, Nur cemâlin bütün bütün görünsün Ey mazhar-ı rahmet-i âlem Risaletü'n-Nur!

• ←
• →